„Medytacja nie zna ograniczeń, nie wymaga początku ani końca, zawsze może rozwijać sie dalej i chociaż możemy korzystać z dostępnych nam wskazówek i przykładów, medytacja ze swej natury jest indywidualną przygoda, podczas której każdy z nas wyznacza własne ścieżki własne widnokręgi. Ale jej cel jest zawsze jednakowy: doskonalenie świadomej więzi z Bogiem, z Jego laską, mądrością i miłością. Pamiętajmy też zawsze o praktycznym znaczeniu medytacji. Jednym z pierwszych jej owoców jest emocjonalna równowaga. Dzięki niej możemy rozszerzać i pogłębiać więź łącząca nas z Bogiem, jakkolwiek go pojmujemy”

Jest wiele rodzai medytacji. Napisano o tym setek książek, instrukcji. Nakręcono filmy instruktażowe, pokazowe. Mamy w czym wybierać. Na początek zachęcam do najprostszej medytacji. Siadamy wygodnie, zamykamy oczy i skupiamy się na oddechu. Nic więcej. Dobrze jak robimy to dwa razy dziennie, rano i wieczorem, przynajmniej po 10 min. 

Podczas medytacji będziemy mieli mnóstwo różnych myśli, o mnóstwie różnych rzeczy walczących o uwagę, – nie ma to znaczenia. Puszczamy je, tak jak lecą. Nie zatrzymujemy, nie skupiamy się nad nimi. Skupiamy się na oddechu. 

Powodzenia 🙂